Το νόημα πίσω από τους Παράφρονες του Harry Potter είναι πολύ βαθύτερο απ' όσο πίστευες

Η δημιουργία των Παραφρόνων δεν ήταν σε καμία περίπτωση ένα απλό αποκύημα της φαντασίας της Rowling.

Οι Παράφρονες στο franchise του Harry Potter αποτελούν ένα πολύ κομβικό στοιχείο που συνδέει κομμάτια της ιστορίας από την αρχή μέχρι το τέλος. Είναι φανταστικά πλάσμα που για πρώτη φορά εμφανίζονται στο τρίτο βιβλίο της J. K. Rowling και τον Αιχμάλωτο του Αζκαμπάν και, παρά την τρομακτική τους όψη, αποτελούσαν, αρχικά, φύλακες των φυλακών και υπαλλήλους του Υπουργείου Μαγείας.

Λόγω της σχέσης τους με τον Voldemort, όμως, και της απουσίας πραγματικής πίστης σε κάποια πλευρά, μετά τον Δεύτερο Πόλεμο των Μάγων -όπου οι Παράφρονες άφησαν τους Θανατοφαγους Αυτού Που Δεν Πρέπει Να Κατονομαστεί- ο τότε Υπουργός, Kingsley Shacklebolt, όρισε ότι δε θα ξαναχρησιμοποιηθούν από το Υπουργείο.

Οι Παράφρονες τρέφονται από τους ανθρώπους κι αυτό που μπορεί να τους κρατήσει μακριά και χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στις ταινίες είναι το «Expecto Patronum». Οι σκηνές, δε, όπου έρχονται σε επαφή με κάποιον από τους πρωταγωνιστές και τους ρουφάνε την ψυχή είναι χωρίς αμφιβολία μερικές από τις πιο ανατριχιαστικές ολόκληρου του franchise.

Ωστόσο, η ύπαρξή τους στις ταινίες δεν αποτελεί απλώς μία απεικόνιση της φαντασίας της συγγραφέως. Αυτά τα αποτρόπαια πλάσματα φαίνεται να είχαν ένα πολύ βαθύτερο νόημα για την J. K. Rowling και να δημιουργήθηκαν έχοντας κάτι πολύ συγκεκριμένο υπόψιν.

Διάβασε το βαθύτερο νόημα των Παραφρόνων στην gallery που βρίσκεται στη συνέχεια.

Η J. K. Rowling, πριν δημοσιεύσει το βιβλίο που επρόκειτο να την κάνει μία από τις πιο επιτυχημένες γυναίκες στον κόσμο, διαγνώστηκε με κλινική κατάθλιψη. Ήταν μία περίοδος κατά την οποία είχε χάσει τη μητέρα της, είχε διαλυθεί ο γάμος της κι ήταν μία μητέρα μόνη και χωρίς δουλειά. Όλα αυτά επηρέασαν την ψυχολογία της και την έκαναν να νιώθει ότι ήταν αποτυχημένη.

Για να αντιμετωπίσει όλη αυτήν την κατάσταση, η Rowling μετακόμισε στη Σκωτία μαζί με το παιδί της, όπου και ξεκίνησε να γράφει, περνώντας -αναμενόμενα- πολλά από αυτά που ένιωθε μέσα στα κείμενά της.

Οι Παράφρονες αποτελούν, έτσι, μία μεταφορική απεικόνιση της κατάθλιψης που την είχε καταλάβει. Γι’ αυτό και είναι όντα, συνδεδεμένα με αισθήματα στενοχώριας, μίσους και απόγνωσης. Ρουφούν το φως και τη χαρά των ανθρώπων, δηλαδή με τον ίδιο τρόπο που λειτουργεί η κατάθλιψη.

Ακόμα και το γεγονός ότι οι μάγοι μπορούν να τους δουν, ενώ οι muggles μόνο να τους νιώσουν έχει να κάνει με τον τρόπο, με τον οποίο έρχονται οι άνθρωποι σε επαφή με την κατάθλιψη. Άλλοι τη βλέπουν και την αναγνωρίζουν κι άλλοι δεν μπορούν κι απλώς τη νιώθουν.