Ευλογημένοι, που ζήσαμε τον ανεπανάληπτο θρίαμβο του ελληνικού αθλητισμού

Ο Τάσος Νικολογιάννης γράφει για την κατάκτηση του Euro από την Εθνική το 2004 , 

που δεν πρόκειται να ξαναγίνει, 

όσα χρόνια και αν περάσουν.

Πέρασαν 16 χρόνια από την μαγική εκείνη βραδιά. 

Όταν όλη η Ελλάδα βγήκε στους δρόμους, 

τα παιδιά του Ρεχάγκελ, 

που ανέβασαν την Εθνική στα ουράνια. 

Η Ελλάδα στις 4 Ιουλίου 2004 κατέκτησε το Euro και όλοι, 

όσοι το ζήσαμε αυτό νοιώθουμε ευλογημένοι. 

Είναι κάτι, 

που δεν θα το ζήσει κανείς ξανά στο μέλλον. Ναι είμαι τόσο σίγουρος, 

για αυτό, 

που λέω. 

Αυτό, 

που πέτυχε η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου το 2004 συμβαίνει μία φορά, 

δεύτερη δεν έχει.

Αυτό που πέτυχαν τότε τα παιδιά της Εθνικής δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα στον Ελληνικό αθλητισμό. 

Είναι η κορυφαία στιγμή του. 

Να θυμίσω, 

ότι αυτή η ομάδα τότε ακόμα και για κάποιους Ελληνες ….ειδικούς δεν είχε τύχη, 

όχι να φθάσει στον τελικό, 

αλλά να περάσει και από τον όμιλό της. 

Και βούλωσε στόματα και έγραψε ιστορία. 

Κέρδισε δύο φορές την διοργανώτρια Πορτογαλία του Ρονάλντο, 

την μία στον τελικό, 

την Γαλλία, 

την Τσεχία, 

δεν έχασε από την Ισπανία και έκανε μία γλυκιά ήττα από την Ρωσία, 

αφού με το γκολ, 

που πέτυχε στο 2-1 πήρε την πρόκριση από τον όμιλο. 

Απέναντι σε μεγαθήρια η Ελλάδα στάθηκε όρθια και στο τέλος πέτυχε την μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Το γκολ του Χαριστέα από το κόρνερ του Μπασινά μας έστειλε όλους στα ουράνια. 

Μοναδικές στιγμές, 

που πάντα θα τις θυμόμαστε. 

Και είμαστε ευλογημένοι, για όσους τις ζήσαμε, 

είτε από κοντά, είτε από την τηλεόραση. 

Η Εθνική πέτυχε το ….ακατόρθωτο τότε, 

διότι είχε τρομερό ταλέντο, 

μεγάλες προσωπικότητες στο γήπεδο και έναν προπονητή, που είχε δημιουργήσει μία παρέα , που δεν ….κώλωνε πουθενά. 

Είπαμε οι παρέες γράφουν τις ιστορίες. 

Και εκείνη η παρέα είχε άγνοια….κινδύνου. 

Τους κοίταγε όλους στα μάτια και στο τέλος σήκωσε την κούπα. 

Με την βάση της Εθνικής να αποτελείται από παίκτες του Παναθηναϊκού, 

που είχαν πετύχει τα προηγούμενα χρόνια μεγάλες ευρωπαϊκές διακρίσεις με την ομάδα (πρόκριση στα προημιτελικά τσάμπιονς λιγκ, 

ουεφα, αλλά πρωτάθλημα δεν τους …άφηναν να πάρουν) και έφθασαν στην κορύφωσή τους με την Εθνική.

Ο «Καρα» ο τυπάρας, 

ο Γιούρκας, 

ο Μπασινάς, 

ο Χαριστέας, 

ο Ζαγοράκης, 

ο Δέλλας, 

ο Φύσσας, 

ο Κατσουράνης και τα άλλα παιδιά έκαναν κάτι, 

που πρέπει να τους ευχαριστούμε παντοτινά και ακούστηκε το όνομα της Ελλάδας σε όλο τον κόσμο. 

Πέρασαν κιόλας 16 χρόνια και μου μοιάζει σαν να ήταν χθες. 

Παιδιά σας ευχαριστούμε και φυσικά τον Ρεχάγκελ, για ότι ζήσαμε. 

Η Ελλάδα σας χρωστάει πολλά…