Μύρτος |
Η Κεφαλλονιά είναι το νησί Μελίτη στις Πράξεις των Αποστόλων 28,1.
Γεωγραφία
Η Κεφαλλονιά (Κεφαλληνία) είναι το μεγαλύτερο και πιο ορεινό νησί των Επτανήσων και το τρίτο σε πληθυσμό μετά την Κέρκυρα και τη Ζάκυνθο. Βρίσκεται απέναντι από την είσοδο του Πατραϊκού Κόλπου, βόρεια της Ζακύνθου, νότια της Λευκάδας και δυτικά της Ιθάκης.
Το νησί έχει έκταση περίπου 773 τ.χλμ. και σε αυτό κατοικούν περίπου 35.801 κάτοικοι. Μεγάλο μέρος της έκτασης του καταλαμβάνει η οροσειρά Αίνος χαρακτηρισμένη ως Εθνικός δρυμός με σημαντικότερες κορυφές τις Μέγας Σωρός (1.628 μ.), Αγία Δυνατή (1.131 μ.), Ευμορφία (1.043 μ.) και Κόκκινη Ράχη (1.078 μ.) Ο Αίνος είναι από τα όρη με τις πλέον έκτακτες καιρικές συνθήκες, δεχόμενο πρώτο στην Ελλάδα τα χαμηλά βαρομετρικά που έρχονται από Δυσμάς. Είναι διάσημος για την μοναδική στον Κόσμο "Κεφαλληνιακή Μαύρη Ελάτη" και γι' αυτό ονομάζεται ''Monte Nero'' (Μαύρο Βουνό) και για τις αγέλες των αγρίων μικρόσωμων αλόγων του της φυλής «Equus caballus». Οι σημαντικότερες πεδιάδες είναι αυτές της Κραναίας, της χερσονήσου Παλικής, του Αρακλείου και της Σάμης.
Οι ακτές της Κεφαλλονιάς σχηματίζουν πολλούς κόλπους και ακρωτήρια. Σπουδαιότεροι κόλποι είναι της Σάμης, του Μύρτου, του Λουρδά, του Αθέρα, του Φισκάρδου, του Λιβαδιού, του Αργοστολίου γνωστός και ως Κουτάβου. Κυριότερα ακρωτήρια είναι (αρχίζοντας από το νότο και προχωρώντας με ανατολική κατεύθυνση) η Μούντα, η Κάπρος, το Σαρακήνικο, ο Μύτικας, το Κεντρί, το βορεινό Δαφνούδι, στα βορειοδυτικά ο Αθέρας, στα δυτικά τα Ορθολίθια, η Σκίζα και ο Γερόγομπος και νοτιότερα το Ακρωτήρι και η Αγία Πελαγία, ο Λιάκας, ο Καστανάς κ.ά. Οι ακτές είναι γενικά βραχώδεις και απότομες προς το Ιόνιο, ενώ έχουν ηπιότερους σχηματισμούς προς την ανατολική πλευρά.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα σπήλαια του νησιού, όπως τα βαραθρώδη Μελισσάνη, Αγκαλάκι, Αγίων Θεοδώρων, Ζερβάτη, η Σπηλιά Δρογκαράτη, το σπήλαιο Σάκκου κ.ά.
Η παραλία Μύρτος στη βορειοδυτική πλευρά του νησιού έχει ψηφιστεί 11 φορές ως η καλύτερη ελληνική θάλασσα σύμφωνα με την ετήσια ψηφοφορία του Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. Στη δυτική πλευρά του νησιού και συγκεκριμένα στην Παλική μπορεί κανείς να επισκεφθεί τις παραλίες των Πετανών και της Πλατιάς Άμμου, στην οποία όμως η πρόσβαση είναι επικίνδυνη, καθώς μετά τους τελευταίους σεισμούς στο νησί καταστράφηκαν σχεδόν όλα τα σκαλοπάτια που οδηγούν στην παραλία και υπάρχει κίνδυνος κατολισθήσεων.
Αρκετές σεισμικές δονήσεις πλήττουν την περιοχή κάθε χρόνο. Το 1953 ένας τρομερός σεισμός σχεδόν κατέστρεψε το νησί, αφήνοντας «όρθιο» μόνο το βορειότερο μέρος της νήσου, τη χερσόνησο της Ερίσσου, όπου ο παραδοσιακός οικισμός του Φισκάρδου.
Ιστορία
Θεωρίες για την ονομασία
Υπάρχουν στοιχεία ότι η Κεφαλλονιά κατοικείται από την παλαιολιθική εποχή. Οι πρώτοι γνωστοί κάτοικοι ήταν Λέλεγες, οι οποίοι κατοίκησαν το νησί προφανώς την εποχή του 15ου αι. π.Χ., φέρνοντας μαζί τους τη λατρεία του Ποσειδώνα. Την εποχή του χαλκού, ένας άλλος αρχαίος Ελληνικός λαός, οι Ταφίοι ή Τηλεβόες είχαν εγκατασταθεί στην γύρω θάλασσα, και κατοικούσαν στο νησί, ή διατηρούσαν εμπορική βάση στο νησί και συναλλάσσονταν στενά με τους κατοίκους του νησιού.
Η ορθή ονομασία της νήσου είναι "Κεφαλληνία" προερχόμενη από τους αρχαίους ορεσίβιους κατοίκους της, τους Ομηρικούς "Κεφαλλήνες"(Δωριστί "Κεφαλλάνες") και όχι "Κεφαλλονία-Κεφαλλονιά" από τον μυθικό ήρωα της Αττικής τον Κέφαλο, που κατά τους Αθηναίους υποτίθεται πως κατέλαβε την νήσο και της έδωσε το όνομά του. Η Αθηναϊκή εκδοχή για το όνομα "Κεφαλλονιά" σχετίζεται με τον μυθικό ήρωα Κέφαλο που βοήθησε τον Αμφιτρύωνα από τις Μυκήνες στον πόλεμο εναντίον των Τηλεβοΐδων νήσων και των Ταφίων. Ο Αμφιτρύωνας του έδωσε δώρο την νήσο Σάμη που έμεινε γνωστή σαν Κεφαλλονιά. Την πρόταση αυτή σύμφωνα με τους ορεσίβιους κατοίκους διέδωσαν εντέχνως οι αποικιοκράτες Αθηναίοι προκειμένου να αποκτήσουν δικαιώματα επί της νήσου. Κακώς σήμερον από έλλειψη ορθής παιδείας επεκράτησε το Κεφαλονιά. Κατά την αρχαιότητα άκμασαν τέσσερις πόλεις, οι οποίες ήταν ανεξάρτητα κράτη: η Κράνη, οι Πρόννοι, η Σάμη και η Πάλη.
Ομηρικά έπη
Η Κεφαλλονιά έχει προταθεί σαν η πιθανότερη πατρίδα του Ομηρικού Οδυσσέα αντί για την γειτονική Ιθάκη. Ο Ρομπέρ Μπίττλεστον στο έργο του "Οδυσσέας Λυόμενος" προτείνει ότι η χερσόνησος της Κεφαλλονιάς Παλική την Εποχή του Ορείχαλκου ήταν νησί και μάλλον πρόκειται για την Ομηρική Ιθάκη. Μια ομάδα ξεκίνησε τις εργασίες το καλοκαίρι του 2007 και εργάστηκε τρία χρόνια για να εξετάσει το ενδεχόμενο.[8] Στα Ομηρικά κείμενα δεν εμφανίζεται το όνομα της νήσου με την σημερινή του μορφή αλλά με άλλες ονομασίες όπως Δουλίχιον, Σάμος ή Σάμη. Σε αυτή τη μορφή διατηρείται το όνομα μίας εκ των μεγάλων πόλεων της νήσου από την αρχαιότητα έως σήμερα. Ο Όμηρος αναφέρει σαφέστατα ότι ο λαός τον οποίο ηγείται ο Οδυσσέας ονομαζόταν Κεφαλλήνες. Τα δύο "λ" τα χρησιμοποίησε ο Όμηρος χάριν ευφωνίας του μέτρου του δεκαπεντασύλλαβου, όπου το σύμφωνο "λ" στους "Κεφαλλήνες", είχε κάποιαν μεγαλύτερα διάρκεια κατά την εκφώνησή του ακριβώς όπως συμβαίνει και με την λέξη "Έλληνες". Η Κεφαλλονιά σχετίζεται επίσης με την Θεά Βριτόμαρτις σαν η τοποθεσία που "δέχτηκε θείες τιμές από τους κατοίκους με το όνομα Λάφρια".
Μεσαίωνας
Το νησί κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους και κατά το μεσαίωνα αποτέλεσε τμήμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Τον Μεσαίωνα το νησί ανήκε μέχρι το 1185 στο Βυζαντινό Θέμα Κεφαλληνίας μαζί με τα υπόλοιπα Επτάνησα.
Η Παλατινή Κομητεία της Κεφαλλονιάς και της Ζακύνθου
Η Παλατινή Κομητεία της Κεφαλλονιάς και της Ζακύνθου την περίοδο (1185 - 1479) ήταν επαρχία του Βασιλείου της Σικελίας. Ο τίτλος του "Κόμη" δόθηκε για πρώτη φορά στον Μαργαριτόνε του Μπρίντιζι που πήρε σαν δώρο την Κεφαλλονιά και την Ζάκυνθο από τον Γουλιέλμο Β΄ της Σικελίας (1185) για τις υπηρεσίες που του είχε προσφέρει. Οι κυβερνήτες της Παλατινής Κομητείας μετά τον Μαργαριτόνε (1185 - 1195) ήταν :
- Οικογένεια Ορσίνι (1195 - 1325)
- Ματθαίος Α΄ Ορσίνι (1195 – 1238)
- Ματθαίος Β΄ Ορσίνι (1238 – 1259)
- Ριχάρδος Α΄ Ορσίνι (1259 – 1304)
- Ιωάννης Α΄ Ορσίνι (1304 – 1317)
- Νικόλαος Ορσίνι (1317 – 1323)
- Ιωάννης Β΄ Ορσίνι (1323 – 1325)
- Οίκος των Καπέτων-Ανζού (1325 - 1357)
- Ιωάννης της Γραβίνας (1325 – 1336)
- Ροβέρτος του Τάραντος (1336 – 1357)
- Οίκος των Τόκκων (1357 - 1479)
- Λεονάρδος Α΄ Τόκκος (1357 – 1376)
- Κάρολος Α΄ Τόκκος (1376 – 1429)
- Κάρολος Β΄ Τόκκος (1429 – 1448)
- Λεονάρδος Γ΄ Τόκκος (1448 – 1479)
- Αντώνιος Τόκκος (1482 - 1483)
Η Οικογένεια Τόκκο χρησιμοποίησε την Παλατινή Κομητεία σαν βάση για την κατάκτηση περιοχών της ηπειρωτικής Ελλάδας, κατέλαβαν (1411) το Δεσποτάτο της Ηπείρου. Η προέλαση των Οθωμανών στα δυτικά συρρίκνωσε σταδιακά την κυριαρχία τους, οι Οθωμανοί κατέλαβαν το Δεσποτάτο και περιόρισαν τους Τόκκο στην νησιώτικη Παλατιανή κομητεία. Οι Τόκκο διατήρησαν την Παλατινή Κομητεία μέχρι την κατάληψη της από τους Οθωμανούς και την Δημοκρατία της Βενετίας που μοίρασαν τα νησιά σύμφωνα με την Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης (1479). Η Ζάκυνθος πέρασε ολόκληρη στην Δημοκρατία της Βενετίας και η Κεφαλλονιά μοιράστηκε ανάμεσα στους Βενετούς και τους Οθωμανούς.
Βενετοκρατία
Το νησί κατακτήθηκε από την Δημοκρατία της Βενετίας (1500), ήταν μια σπάνια επιτυχία της Δημοκρατίας στον Δεύτερο Βενετοτουρκικό Πόλεμο στον οποίο είχε ηττηθεί από τους Οθωμανούς. Από τότε μέχρι την πτώση της Δημοκρατίας (1797) η Κεφαλλονιά ανήκε στο Κράτος της Θάλασσας με τα υπόλοιπα Επτάνησα, τελευταία κατάκτηση της Βενετίας από τους Τούρκους ήταν η Λευκάδα (1684). Η φιλελεύθερη κατάσταση που επικρατούσε στο νησί στην Βενετοκρατία οδήγησε τον Βενετό κυβερνήτη Μαρκαντόνιο Τζουστινιάν (1516–1571) να τυπώσει Εβραϊκά βιβλία που έκανε εξαγωγή τους σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο. Οι Βενετοί οικοδόμησαν το Κάστρο της Άσσου Κεφαλονιάς (1593 - 1596) με σχέδια του Βενετού μηχανικού Μαρίνου Γκεντιλίνη που εγκαταστάθηκε στην Κεφαλλονιά, παντρεύτηκε Ελληνίδα και καταγράφηκε στην Χρυσή Βίβλο. Οι απόγονοι του είναι σήμερα Κεφαλλονίτες με το επώνυμο Γκεντιλίνης. Το κάστρο έχει θέα στον όρμο της Αγίας Κυριακής στα βορειοδυτικά του νησιού, βόρεια από την Παλική, κατασκευάστηκε με στόχο να υπερασπιστεί το νησί από τους πειρατές και τις ναυτικές επιδρομές. Το κάστρο ήταν η πρωτεύουσα της βόρειας Κεφαλλονιάς αλλά μετά την κατάκτηση της Λευκάδας (1684) οι Οθωμανικές επιδρομές ελαττώθηκαν έχασε την στρατηγική του σημασία και οι Βενετοί έκτισαν νέα πρωτεύουσα για ολόκληρο το νησί το Αργοστόλι.
Με την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 μεταφέρθηκαν στο κάστρο 7.000 κάτοικοι από το Σούλι Θεσπρωτίας. Μετά τους φονικούς Σεισμούς του 1953 οι λιγοστοί κάτοιοι εγκατέλειψαν το κάστρο, σήμερα διατηρείται μόνο σαν τουριστικός προορισμός. Από τον 16ο μέχρι τον 18ο αιώνα η Κεφαλλονιά και η Ζάκυνθος ήταν οι μεγαλύτεροι τόποι εξαγωγής φραγκοστάφυλλου στον κόσμο και κατείχε έναν μεγάλο στόλο πλοίων με αφετηρία το ναυπηγείο του Ντάνζιγκ. Οι πόλεις και τα χωριά ήταν κτισμένα πάνω σε λόφους για να προστατεύσουν τους κατοίκους από τους πειρατές που είχαν ρημάξει εκείνη την εποχή στην Μεσόγειο. Η Συνθήκη του Κάμπο Φόρμιο (1797) παραχώρησε τα Επτάνησα στην Γαλλία αμέσως μετά την διάλυση της Δημοκρατίας από τους Γάλλους.
Κατάκτηση από τους Βρετανούς
Όταν κατακτήθηκαν τα Επτάνησα από τους Γάλλους (1797) η Κεφαλλονιά έγινε τμήμα του Γαλλικού Διαμερίσματος της Ιθάκης. Την επόμενη χρονιά (1798) η Γαλλία πιέστηκε να παραδώσει τα Επτάνησα σε έναν Οθωμανό-Ρωσικό στρατό, δημιουργήθηκε η Επτάνησος Πολιτεία που την κυβερνούσε επίσημα η Τουρκία αλλά την πραγματική εξουσία είχαν οι Ρώσοι. Με την Συνθήκη του Τιλσίτ τα Επτάνησα παραχωρήθηκαν ξανά στην Γαλλία που έμειναν υπό τον έλεγχο της μια διετία (1807 - 1809).
Η Μεγάλη Βρετανία κατέκτησε τα Επτάνησα από τον Ναπολέων Α΄, τον Σεπτέμβριο του 1809 η Βρετανική σημαία τοποθετήθηκε πάνω από το κάστρο της Ζακύνθου, ακολούθησε η υποταγή της Κεφαλλονιάς και της Ιθάκης και η εγκατάσταση Βρετανού κυβερνήτη. Ο διάσημος Ελβετός μηχανικός Σαρλ Ντε Μποσέ έγινε επαρχιακός κυβερνήτης (1810 - 1814). Οι Βρετανοί έκαναν νέα μεγαλύτερα δημόσια έργα όπως η Γέφυρα Ντε Μποσέ η μεγαλύτερη λίθινη γέφυρα πάνω από θάλασσα στον κόσμο συνολικού μήκους 689,9 μέτρων. Η γέφυρα συνδέει το Αργοστόλι με το βόρειο τμήμα του νησιού, διαχωρίζει την λιμνοθάλασσα του Κουταβού από τον κόλπο, το έργο σχεδίασε ο ίδιος ο κυβερνήτης Σαρλ Ντε Μποσέ.
Ηνωμένο Κράτος των Ιονίων Νήσων
Τα Επτάνησα έγιναν με την "Συνθήκη των Παρισίων" τμήμα του Ηνωμένου Βασιλείου (5 Νοεμβρίου 1815) σαν Ηνωμένον Κράτος των Ιονίων Νήσων και η έδρα του Ύπατου Αρμοστή Ιονίων Νήσων. Τα επόμενα χρόνια δημιουργήθηκαν επαναστατικές ομάδες με αρχικό στόχο να προσφέρει βοήθεια στους υπόλοιπους Έλληνες στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 αλλά στράφηκε σποραδικά και εναντίον των Βρετανών που κυβερνούσαν τα Επτάνησα. Η αντίσταση αυξήθηκε σημαντικά (1848) με πολλές αψιμαχίες στο Αργοστόλι και στο Ληξούρι που οδήγησαν τους Βρετανούς στην απόφαση να περιορίσουν την ελευθερία του Τύπου και να καταργήσουν την Χρυσή Βίβλο. Η Ένωση με την Ελλάδα ήταν ο βασικός στόχος των γηγενών κατοίκων και οι αψιμαχίες εντάθηκαν μετά το 1850.
Η Δεύτερη Εθνική Συνέλευση στην Αθήνα εξέλεξε βασιλιά των Ελλήνων τον πρίγκιπα Γουλιέλμο της Δανίας που στέφθηκε νέος βασιλιάς ως Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας. Η Μεγάλη Βρετανία μετά την απόφαση αυτή έδωσε δώρο στην Ελλάδα τα Επτάνησα επειδή η αδελφή του νέου Έλληνα βασιλιά Αλεξάνδρα της Δανίας είχε παντρευτεί τον πρίγκιπα Εδουάρδο της Ουαλίας, διάδοχο του Αγγλικού θρόνου. Η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία, η Ελλάδα και η Ρωσία υπέγραψαν την "Συνθήκη του Λονδίνου" (29 Μαρτίου 1864) που κατοχύρωσε τα Επτάνησα ως Ελληνική επαρχία. Ο Λόρδος Ύπατος Αρμοστής των Ιονίων Νήσων κήρυξε επίσημα την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα.
Οι Βρετανοί Ύπατοι Αρμοστές Ιονίων Νήσων ήταν οι εξής :
- Σερ Τζέιμς Κάμπελ, 1ος βαρονέτος (1814 - 1816)
- Θωμάς Μαίτλαντ (1816 - 1823)
- Φρέντερικ Άνταμ (1823 - 1832)
- Αλεξάντερ Τζορτζ Γούντφορντ (1832)
- Τζωρτζ Νούτζεντ-Γκρενβίλ, 2ος βαρόνος του Νούτζεντ (1832 - 1835)
- Χάουαρντ Ντάγκλας (1835 - 1840)
- Τζέιμς Αλεξάντερ Στιούαρτ-Μακένζι (1840 - 1843)
- Τζων Κολμπόρνε, 2ος βαρόνος του Σέιτον (1843 - 1849)
- Χένρι Τζορτζ Γουόρντ (1849 - 1855)
- Τζον Γιανγκ (1855 - 1859)
- Γουίλιαμ Γκλάντστοουν (1859)
- Χένρι Νάιτ Στορκς (1859 - 1863)
- Κόμης Δημητριος Νικολάου Καρούσος, Πρόεδρος του Κοινοβουλίου (1863 - 1864)
Νεώτερα χρόνια
Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πόλεμου το νησί κατέλαβαν, για μικρό χρονικό διάστημα, οι γαλλικές ναυτικές δυνάμεις. Στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο καταλήφθηκε αρχικά από τους Ιταλούς, που απέβλεπαν στην ενσωμάτωση της Επτανήσου στην Ιταλία καθιερώνοντας νομισματική και οικονομική ένωση. Με την ιταλική συνθηκολόγηση, το 1943, οι Γερμανοί κατέλαβαν την Κεφαλλονιά και μετά από μεγάλη μάχη με τους 12.000 Ιταλούς στρατιώτες της Μεραρχίας Άκι (Divisione Acqui) που επιθυμούσαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, εκτέλεσαν τους περισσότερους από αυτούς. Στην Κεφαλλονιά αναπτύχθηκε ισχυρό κίνημα Αντίστασης από το ΕΑΜ, ενώ κατά την περίοδο του Εμφυλίου δόθηκαν πολλές μάχες μεταξύ του κυβερνητικού στρατού και των ανταρτών, που δρούσαν στο νησί μέχρι τα τέλη του 1949.
Η Κεφαλλονιά πλήγηκε από τους μεγάλους σεισμούς του 1953, όταν ισοπεδώθηκαν όλα σχεδόν τα οικήματα του νησιού. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 1951 η Κεφαλλονιά αριθμούσε 47.369 κατοίκους. Στην απογραφή του 1961, την πρώτη μετά τους σεισμούς, ο πληθυσμός είχε μειωθεί κατά σχεδόν 16% φτάνοντας τους 39.793 μόνιμους κατοίκους. Στην δεκαετία που ακολούθησε η εσωτερική μετανάστευση αυξήθηκε, ενώ αρκετοί κάτοικοι από φτωχότερα μέρη της Ελλάδος εγκαταστάθηκαν στο νησί. Σχετικά αργά αναπτύχθηκε ο τουρισμός στο νησί καθώς οι Κεφαλλονίτες είχαν έσοδα από τη ναυτιλία, τον παραδοσιακά ανεπτυγμένο πρωτογενή τομέα και το συνάλλαγμα. Σήμερα η Κεφαλλονιά θεωρείται ως μια από τις πλέον ανεπτυγμένες περιοχές της Ελλάδας με ένα από τα υψηλότερα κατά κεφαλήν εισοδήματα, ενώ βρίσκεται και στις πρώτες θέσεις πανελληνίως σε αποταμιεύσεις. Σε ότι αφορά στον πληθυσμό του νησιού, βάσει της απογραφής του 2011 ο μόνιμος ανέρχεται πλέον σε 35.801 κατοίκους, ο πραγματικός σε 38.082 και ο νόμιμος σε 37.766. Οι διαφοροποιήσεις έχουν να κάνουν με τη μέθοδο μέτρησης της ΕΛΣΤΑΤ.
Ονομασίες - Τοπωνύμια
Ένα μεγάλο μέρος από τα επώνυμα των κατοίκων της Κεφαλλονιάς έχει την κατάληξη «-ατος». Ανάλογα η κατάληξη -άτα βρίσκεται σε πάρα πολλά τοπωνύμια, όπως χωρία και συνοικίες χωριών, όπως τα Φαρακλάτα, Κουρκουμελάτα, Σιμωτάτα, Βαλσαμάτα, Τρωιανάτα, Γριζάτα, Λουρδάτα, Φαβατάτα, Δελαπορτάτα, Παπαρηγάτα κ.λπ. Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται για πρώτη φορά από τον 13ο αιώνα και μετά. Πριν από αυτή την εποχή οι τοπωνυμικές μαρτυρίες είναι απειροελάχιστες, π.χ. το τοπωνύμιο Αίνος που μαρτυρείται ήδη στον Ησίοδο. Παρ' όλα αυτά δεν λείπουν και τοπωνύμια που πρέπει να προέρχονται από τους αρχαίους χρόνους όπως το Αράκλι (Ηράκλειο), η Μελισσάνη, η Παλική (από την αρχαία πόλη Πάλη), η Κρανιά (από την αρχαία Κράνη), η Φάλαρη ή έχουν άρωμα προϊστορίας όπως τα Μηνιές, Φανιές, Κεραμειές, Λειβαθώ, Λακήθρα κ.ά.
Ένας μεγάλος αριθμός τουριστών επισκέπτεται το νησί κάθε χρόνο.
Μοναστήρια
Στο νησί υπάρχουν δύο μεγάλα μοναστήρια. Το ένα είναι το μοναστήρι του Αγ. Ανδρέα Μηλιαπιδιάς, το οποίο βρίσκεται στο σημερινό δήμο Λειβαθούς και το άλλο βρίσκεται στο κέντρο του νησιού, στην κοινότητα Ομαλών και είναι αφιερωμένο στον προστάτη της νήσου Αγ. Γεράσιμο. Αμφότερα είναι γυναικεία. Στο τελευταίο εκτυλίχθηκε και το γνωστό κωμικό περιστατικό της Μ. Πέμπτης, όπου ο «Κεφαλονίτικος» μεθυσμένος παπάς, διαβάζοντας με σοφία, έβγαλε τα Ευαγγέλια 13. «Κεφαλονίτικος παπάς διαβάζει με σοφία…τα Δώδεκα Ευαγγέλια τα βγάζει …Δεκατρία».
Αυτό αναφέρεται σε κάποιον Ιερέα παλιότερης εποχής, ο οποίος κάποια Μ. Πέμπτη βράδυ, αντί να διαβάσει τα Δώδεκα Ευαγγέλια, διάβασε …Δεκατρία! Όσον και να φαίνεται παράξενο έχει την εξήγησή του μέσα από το τυπικό της Εκκλησίας και ιδιαίτερα αυτό των Μοναστηριών και των Ενοριών.
Για να διαβαστεί δέκατο τρίτο Ευαγγέλιο, θα πρέπει να συμπέσει η Εορτή του Ευαγγελισμού και η Μεγ. Παρασκευή μαζί! Αυτό ήταν όχι σπάνιο στην εποχή του παλαιού ημερολογίου, το οποίο ίσχυε μέχρι το έτος 1924. Και εκείνη λοιπόν την εποχή όταν τύχαινε να γίνει αυτή η σύμπτωση στους ενοριακούς ναούς, ο Ευαγγελισμός μετατίθετο για να γιορτασθεί μαζί με το Πάσχα και γι’ αυτή την μετάθεση υπάρχουν βασιλικά διατάγματα, όπως αυτό του 1866 από τον Γεώργιο τον Α΄.
Στα Μοναστήρια, όμως, τα οποία γιόρταζαν τον Ευαγγελισμό, δεν μετετίθετο προς τιμή των κτιτόφων, αλλά εξάγρονιο ο Ευαγγελισμός με την Μεγ. Παρασκευή μαζί. Έτσι την Μεγ. Πέμπτη το βράδυ, όπου ψάλλεται ο Όρθρος της Μεγ. Παρασκευής συμψαλλόταν και ο Όρθρος του Ευαγγελισμού, ο οποίος ως γνωστόν έχει ένα Ευαγγέλιο. Σύμφωνα με αυτήν την Μοναστηριακή τάξη μετά το έβδομο από τα Δώδεκα, εψάλλετο ο Πολυέλαιος της Εορτής και ευθύς αμέσως το προκείμενο της Εορτής και το Ευαγγέλιο του Όρθρου της Εορτής, οπότε αθροίζοντας τα Ευαγγέλια έβγαιναν δέκα τρία αντί δώδεκα!
Απορίας άξιον είναι τι σχέση μπορεί να έχει με την Κεφαλονιά, και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε ρίζωσε στην συνείδηση του λαού, έστω και με την μορφή γνωμικού αποφθέγματος «Κεφαλονίτικος παπάς διαβάζει με σοφία, τα δώδεκα Ευαγγέλια τα βγάζει δεκατρία».
Η λύση της απορίας βρίσκεται στην Μονή Κηπουραίων, όπου γιορτάζει την Εορτή του Ευαγγελισμού. Στο Μοναστήρι αυτό, τα χρόνια εκείνα συγκεντρωνόταν πολύς κόσμος για την Εορτή του Ευαγγελισμού, αλλά και κατά την Μεγάλη Εβδομάδα, χάριν ψυχικής ωφελείας. Εκείνη την χρονιά του έτους 1866 συνέπεσε ο Ευαγγελισμός με την Μεγ. Παρασκευή και σύμφωνα με την Μοναστηριακή τυπική διάταξη συνψάλλησαν οι δύο Ακολουθίες των Όρθρων, της Εορτής του Ευαγγελισμού και των Παθών του Κυρίου και ακούστηκαν αντί Δώδεκα-Δεκατρία Ευαγγέλια.
Έτσι λοιπόν, ο κατά πάντα μελετημένος, εφημέριος της Μονής Κηπουραίων, γνωρίζοντας την περίπτωση από την τυπική της πλευρά, πρόσθεσε στα Ευαγγέλια της Μεγ. Πέμπτης βράδυ και το Ευαγγέλιο της Εορτής του Ευαγγελισμού και τα έκανε δεκατρία.
Οι πιστοί όμως, που είχαν συνηθίσει να ακούνε δώδεκα μόνο Ευαγγέλια το βράδυ της Μεγ. Πέμπτης, δεν μπόρεσαν να εξηγήσουν το εξεζητημένο της περιπτώσεως! Γι’ αυτό εξέλαβαν την σοφή, πράγματι, πράξη του Ιερέα, ως έξυπνη μωρία και διέσωσαν το συμβάν αυτό με το Κεφαλονίτικο γνωμικό! «Κεφαλονίτικος παπάς διαβάζει με σοφία, τα δώδεκα Ευαγγέλια τα βγάζει δεκατρία».
Έστω και αν σήμερα δεν συμβαίνει λόγω αλλαγής ημερολογίου, εν τούτοις μελοποιημένο το γεγονός παραμένει ζωντανό στην λαογραφική συνείδηση των ανθρώπων του νησιού και ακόμα πιο πέρα και έξω. Ιδιαίτερο θρησκευτικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η εμφάνιση φιδιών κατά το δεκαπενταύγουστο στα χωρία Αργίνια και Μαρκόπουλο του δήμου Ελειού - Πρόννων. Τα φιδάκια σύμφωνα με την παράδοση εμφανίζονται μόνο αυτές τις ημέρες με τη χάρη της Παναγίας.
Από το νησί και συγκεκριμένα από το χωριό της Κοντογεννάδας (Κοντογεννάδα) στην Παλική, κατάγεται και ο γνωστός, από τις ανασκαφές στη Σαντορίνη, αρχαιολόγος Σπυρίδων Μαρινάτος. Έτερος παλαιότερος αρχαιολόγος καταγόμενος από την Κεφαλονιά, και συγκεκριμένα από τον Κοθρέα Ερίσσου ήταν ο Παναγής Καββαδίας, ανασκαφέας της Αρχαίας Επιδαύρου και άλλων σημαντικότατων ανασκαφών...
Πηγές πλούτου
Οι υψηλές κορυφογραμμές που διατρέχουν το νησί σε συνεχείς εκτάσεις αποτελούν το ιδανικό έδαφος για την ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας. Τα τελευταία χρόνια η Κεφαλονιά έχει γνωρίσει μεγάλο ενδιαφέρον από επενδυτές για τη δημιουργία αιολικών πάρκων. Αυτή τη στιγμή ήδη λειτουργεί το αιολικό πάρκο στη θέση «Μανολάτη-Ξερολίμπα» του Δήμου Αργοστολίου, το Αιολικό Πάρκο "Ημεροβίγλι" και το Αιολικό Πάρκο "Αγία Δυνατή" τα οποία τροφοδοτούν το εθνικό δίκτυο ηλεκτροδότησης με 71 MW ηλεκτρικής ισχύος (η Κεφαλονιά ανήκει στα διασυνδεδεμένα νησιά του εθνικού δικτύου). Πρόσφατα τέθηκε σε λειτουργία και το αιολικό πάρκο στη θέση Ευμορφία, ενώ 2 ακόμη αιολικά πάρκα είναι σε διαδικασία κατασκευής ή αδειοδότησης.
Κωμοπόλεις και οικισμοί
- Αργοστόλι: 9.122 κατ.
- Ληξούρι: 3.741 κατ.
- Σάμη: 1.079 κατ.
- Πόρος: 940 κατ.
- Βαλσαμάτα: 917 κατ.
- Διλινάτα: 713 κατ.
- Σβορωνάτα: 664 κατ.
- Βλαχάτα: 582 κατ.
- Σκάλα: 523 κατ.
- Καμιναράτα: 180 κατ.
- Περατάτα: 514 κατ.
- Μεταξάτα: 493 κατ.
- Αθέρας: 217
- Φισκάρδο: 206 κατ.
- Άσσος: 65 κατ.
- Κονιδαράτα: 20 κατ.
- Φερεντινάτα: 191 κατ.
- Πουλάτα: 142 κατ.
- Φαρακλάτα 812
- Κουβαλατα 36κατ.
Προσωπικότητες
- Μικέλης Άβλιχος ποιητής
- Σαράντης Αλιβιζάτος στιχουργός
- Γιώργος Αλεξάτος ιστορικός
- Νίκος Αλιβιζάτος πανεπιστημιακός
- Αντώνης Αμπατιέλος πολιτικός
- Θεόδωρος Άννινος Δήμαρχος
- Μαρίνος Αντύπας πολιτικός
- Γεράσιμος Αρσένης πολιτικός
- Κίττυ Αρσένη (1935 - 2013) ηθοποιός
- Θουκυδίδης Βαλεντής (1908 - 1982) αρχιτέκτονας
- Παναγής Βαλλιάνος εθνικός ευεργέτης
- Σπυρίδων Βικάτος ζωγράφος
- Κωνσταντίνος Γεράκης πρωθυπουργός του Σιάμ
- Βικέντιος Δαμωδός φιλόσοφος
- Αντίοχος Ευαγγελάτος μουσικός
- Κώστας Ευαγγελάτος καλλιτέχνης
- Ηλίας Ζερβός πολιτικός
- Κριστιάν Ζερβός (1889-1970) ιστορικός τέχνης και εκδότης.
- Νίκος Καββαδίας ποιητής
- Γιώργος Καλαφάτης, ιδρυτής του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου
- Χρύσανθος Κεφαλάς, κληρικός και διδάσκαλος
- Αργύρης Κουνάδης μουσικός
- Κουνάδης Παναγιώτης συγγραφέας
- Αναστασία Κουρουπού, συγγραφέας
- Άννα Πολλάτου (1983-2014) Ολυμπιονίκης στη Ρυθμική Γυμναστική
- Ανδρέας Λασκαράτος ποιητής
- Διονύσιος Λαυράγκας μουσικός
- Σωφρόνιος Λειχούδης (1652 - 1730) λόγιος.
- Σπυρίδων Μαρινάτος (1901 - 1974) αρχαιολόγος
- Γεράσιμος Μαρκοράς ποιητής
- Πέτρος Μελισσηνός (1726 - 1797) στρατηγός
- Ανδρέας Μεταξάς πολιτικός
- Ιωάννης Μεταξάς στρατιωτικός, πολιτικός
- Γεώργιος Μηνιάτης ζωγράφος
- Ηλίας Μηνιάτης (1669 - 1714) επίσκοπος, συγγραφέας
- Ανδρέας Μιχαλιτσιάνος αστρονόμος
- Ιωσήφ Μομφεράτος (1816 - 1888) πολιτικός
- Γεώργιος Μπονάνος (1863 - 1940) γλύπτης
- Παναγής Τυπάλδος Μπασιάς Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας
- Ευάγγελος Τυπάλδος Μπασιάς Ευεργέτης
- Παναγιώτης Πανάς πολιτικός
- Αλέκα Παπαρήγα πολιτικός
- Γεράσιμος Η. Πεντόγαλος ιατρός
- Νικόλαος Πλάτων αρχαιολόγος
- Μιχαήλ Ρωμανός εικαστικός καλλιτέχνης και μουσειολόγος
- Δημήτρης Σκιαδαρέσης γλύπτης
- Αλόη Σιδέρη ποιήτρια
- Γεράσιμος Σκλάβος γλύπτης
- Αντώνης Τρίτσης πολιτικός
- Αδελφοί Χριστόδουλος και Ιωάννης Τσιγάντε Στρατιωτικοί
- Νικόλαος Ξυδιάς Τυπάλδος (1826 - 1909) ζωγράφος
- Ιούλιος Τυπάλδος ποιητής
- Μαρία Φαραντούρη τραγουδίστρια
- Αθανάσιος Φωκάς επιστήμονας
- Ιωάννης Φωκάς (1536 – 1602) θαλασσοπόρος
- Νίκος Φωκάς ποιητής
- Μαριλένα Φωκά εικαστικός
- Ρόκκος Χοϊδάς πολιτικός
- Παναγής Χαροκόπος εθνικός ευεργέτης
- Κριστιάν Ζερβός (1889 - 1970) ιστορικός τέχνης, τεχνοκρίτης, εκδότης και συλλέκτης έργων τέχνης
Δείτε επίσης
Ένα από τα πιο κοσμοπολίτικα νησιά του Ιονίου σάς υποδέχεται με εναλλασσόμενα τοπία, γραφικούς ορμίσκους, πολυτελή θέρετρα και κρυστάλλινα νερά.
Στο Ιόνιο Πέλαγος, ανάμεσα στα υπόλοιπα εξωτικά νησιά, στέκει μεγαλόπρεπη η Κεφαλονιά. Πολυφωτογραφημένη, πολυσυζητημένη, πολυαγαπημένη. Εντός και εκτός συνόρων. Όχι μόνο εξαιτίας της ταινίας «Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι», που γυρίστηκε εδώ, αλλά και λόγω της ομορφιάς της. Τις αρχοντικές πόλεις της. Τα υπέροχα αξιοθέατά της. Αργοστόλι, Ληξούρι, Φισκάρδο, Άσος. Σπήλαιο της Μελισσάνης. Η μεγαλύτερη του Ιονίου, η Κεφαλονιά, με τις συναρπαστικές παραλίες και τα καταπράσινα βουνά υπήρξε πάντα άκρως δημοφιλής προορισμός. Οι κάτοικοί της γλεντζέδες, γελαστοί, «έξω καρδιά». Νησί μεγάλων ποιητών, συγγραφέων, μουσικών. Σας χαρίζει μια ανάλαφρη χαρά και ευδιαθεσία, μια ανεμελιά ζηλευτή και αξέχαστη.
Εικόνες από την Κεφαλονιά
Αξίζει να δείτε στην Κεφαλονιά
Αργοστόλι: η πρωτεύουσα στον όρμοΠρωτεύουσα και ένα από τα λιμάνια του νησιού. Χτισμένο κατά μήκος των δυτικών ακτών του ομώνυμου γραφικού όρμου, το Αργοστόλι θα σας γοητεύσει: Oι ευρύχωρες πλατείες, οι πλακόστρωτοι πεζόδρομοι, οι επιβλητικές εκκλησίες, τα ωραία δημόσια κτήρια, τα διώροφα και τριώροφα σπίτια παραδοσιακής αρχιτεκτονικής συνθέτουν τη μοναδική εικόνα του. Εδώ, βρίσκονται η Κοργιαλένειος Βιβλιοθήκη -από τις μεγαλύτερες της Ελλάδας-, το Αρχαιολογικό Μουσείο, το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο και το ιστορικό θέατρο «Κέφαλος». Η πρωτεύουσα της Κεφαλονιάς σίγουρα θα σας προσφέρει διακοπές με άρωμα πολιτισμού!
Αίνος: «ντυμένος» με έλαταΟ ορεινός όγκος του Αίνου -εθνικός δρυμός από το 1962, με πλούσια χλωρίδα και πανίδα- φαντάζει επιβλητικός από μακριά. Εδώ φυτρώνει η μοναδική στον κόσμο μαύρη ελάτη (Rabies Cefalonica). Στην ευρύτερη περιοχή βρίσκουν καταφύγιο μικρόσωμα άλογα του είδους equus caballus.
Οι θαλάσσιοι μύλοι στο φανάρι της Κέφαλονιας |
Παραλίες ξακουστές στην υφήλιο
Απίστευτα νερά σε όλες τις διαβαθμίσεις του μπλε και του πράσινου. Η παραλία του Μύρτου με τα θεόρατα βράχια να την κλείνουν στην αγκαλιά τους, τη λευκή άμμο και τα μικρά άσπρα βότσαλα. Εικόνα καρτ ποστάλ. Οι Πετανοί με την άμμο να ανακατεύεται με πολύ ψιλό βοτσαλάκι, αλλά και η Σκάλα με την αχανή αμμουδερή παραλία της. Η αξέχαστη Ξι με την κόκκινη ψιλή άμμο και τα πράσινα διάφανα ρηχά νερά. Ο Πόρος που μοιάζει με βουνό που βουτά στη θάλασσα, αλλά και ο κοσμοπολίτικος Μακρύς Γιαλός με ψιλή άμμο, τιρκουάζ νερά και μουσική από τα beach bars! Άλλες όμορφες παραλίες: η Πλατιά Άμμος, η Αντίσαμος, η Έμπλυση και το Δαφνούδι, ο Λούρδας και ο Άι Χέλης. Στην Κεφαλονιά, οι παραλίες σάς προσκαλούν να τις ανακαλύψετε.
Απίστευτα νερά σε όλες τις διαβαθμίσεις του μπλε και του πράσινου. Η παραλία του Μύρτου με τα θεόρατα βράχια να την κλείνουν στην αγκαλιά τους, τη λευκή άμμο και τα μικρά άσπρα βότσαλα. Εικόνα καρτ ποστάλ. Οι Πετανοί με την άμμο να ανακατεύεται με πολύ ψιλό βοτσαλάκι, αλλά και η Σκάλα με την αχανή αμμουδερή παραλία της. Η αξέχαστη Ξι με την κόκκινη ψιλή άμμο και τα πράσινα διάφανα ρηχά νερά. Ο Πόρος που μοιάζει με βουνό που βουτά στη θάλασσα, αλλά και ο κοσμοπολίτικος Μακρύς Γιαλός με ψιλή άμμο, τιρκουάζ νερά και μουσική από τα beach bars! Άλλες όμορφες παραλίες: η Πλατιά Άμμος, η Αντίσαμος, η Έμπλυση και το Δαφνούδι, ο Λούρδας και ο Άι Χέλης. Στην Κεφαλονιά, οι παραλίες σάς προσκαλούν να τις ανακαλύψετε.
Λίμνη Μελισσάνη, Κεφαλονιά |
Για να απολαύσετε ό,τι συμβαίνει στο νησί αυτό των Ιονίων, ταξιδέψτε με Aegean.
Το λιμάνι στο Φισκάρδο |
Άσσος: διακοπές με αρχοντιά
Πολλοί τη θεωρούν τον ωραιότερο οικισμό του νησιού. Θαυμάστε την πρώτα από ψηλά. Κτισμένη σε μια στενή λωρίδα ξηράς, διατηρεί το παραδοσιακό της χρώμα και έχει βενετσιάνικα αρχοντικά, πλατάνια, φοίνικες, λεύκες και τη γέρικη ελιά στην πλατεία Παρισίων. Ανηφορίστε προς τη χερσόνησο, για να επισκεφθείτε το Ενετικό Κάστρο του 16ου αιώνα, ένα από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα της Κεφαλονιάς.
Πολλοί τη θεωρούν τον ωραιότερο οικισμό του νησιού. Θαυμάστε την πρώτα από ψηλά. Κτισμένη σε μια στενή λωρίδα ξηράς, διατηρεί το παραδοσιακό της χρώμα και έχει βενετσιάνικα αρχοντικά, πλατάνια, φοίνικες, λεύκες και τη γέρικη ελιά στην πλατεία Παρισίων. Ανηφορίστε προς τη χερσόνησο, για να επισκεφθείτε το Ενετικό Κάστρο του 16ου αιώνα, ένα από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα της Κεφαλονιάς.
Η παραλία Μύρτος, Κεφαλονιά |
Στο κοσμοπολίτικο Φισκάρδο με σκάφος ή χωρίς
Αγαπημένος προορισμός διασημοτήτων από όλον τον κόσμο. Αλλά και η ιδιαίτερη πατρίδα του ποιητή Νίκου Καββαδία. Ξεχωρίζει για το λιμάνι του, αλλά κυρίως για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του, η οποία προσφέρει μια μοναδική αίσθηση από τον 18ο αιώνα. Παρά τη σημερινή του πολυκοσμία, διατηρεί μια απερίγραπτη γαλήνη.
Αγαπημένος προορισμός διασημοτήτων από όλον τον κόσμο. Αλλά και η ιδιαίτερη πατρίδα του ποιητή Νίκου Καββαδία. Ξεχωρίζει για το λιμάνι του, αλλά κυρίως για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του, η οποία προσφέρει μια μοναδική αίσθηση από τον 18ο αιώνα. Παρά τη σημερινή του πολυκοσμία, διατηρεί μια απερίγραπτη γαλήνη.
Το Όρος Αίνος, Κεφαλονιά |
Το παραθαλάσσιο χωριό Άσσος, Κεφαλονιά |
Ο Οβελίσκος στο λιμάνι του Αργοστολίου |
Οι κρυμμένοι θησαυροί της Κεφαλονιάς
Αιώρηση με καντάδες στο βάθος μιας σπηλιάς
Η ομορφιά του σπηλαίου της Μελισσάνης; Ασύγκριτη. Μπαίνετε στη βάρκα και νομίζετε ότι αιωρείστε στο κενό. Κοιτάζετε ψηλά στο άνοιγμα, εκεί από όπου μπαίνει το φως, και αισθάνεστε δέος. Οι ξεναγοί απολαυστικοί: όλο καντάδες και αστεία!
Η ομορφιά του σπηλαίου της Μελισσάνης; Ασύγκριτη. Μπαίνετε στη βάρκα και νομίζετε ότι αιωρείστε στο κενό. Κοιτάζετε ψηλά στο άνοιγμα, εκεί από όπου μπαίνει το φως, και αισθάνεστε δέος. Οι ξεναγοί απολαυστικοί: όλο καντάδες και αστεία!
Οι «μυστηριώδεις» καταβόθρες στο ΦανάριΤο νερό χάνεται! Εκεί στο Φανάρι, μόλις 2,5 χιλιόμετρα από το Αργοστόλι, τα νερά της θάλασσας μπαίνουν σε «μυστηριώδεις» σχισμές και χάνονται κάτω από το λιμάνι και μέσα στα κεφαλλονίτικα βουνά. Οι καταβόθρες είναι ένα ακόμα μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο που θα συναντήσετε στην Κεφαλονιά.
Παράδεισος για θαλάσσιες δραστηριότητεςΗ Κεφαλονιά είναι ιδανικό νησί για να το γυρίσετε με σκάφος, φουσκωτό ή ιστιοπλοϊκό, με αμέτρητες ιδιωτικές παραλίες ανάλογης ομορφιάς με τον Μύρτο ή τον Μακρύ Γιαλό. Ξεκινήστε το ταξίδι της εξερεύνησης, ανακαλύψτε τους όρμους που κλείνουν μέσα τους όλη τη σπάνια ομορφιά της Κεφαλονιάς.
Η Κεφαλονιά προσφέρεται για όσους αγαπούν τα σπορ. απολαύστε θαλάσσια σπορ σε όλες τις μεγάλες παραλίες της που έχουν ανάλογες υποδομές, ενώ βιώστε τη μοναδική εμπειρία του sea kayaking και των καταδύσεων σε εντυπωσιακά τοπία, γεμάτα εκπλήξεις, όπως μικρές σπηλιές και λιλιπούτειους όρμους.
Η Κεφαλονιά προσφέρεται για όσους αγαπούν τα σπορ. απολαύστε θαλάσσια σπορ σε όλες τις μεγάλες παραλίες της που έχουν ανάλογες υποδομές, ενώ βιώστε τη μοναδική εμπειρία του sea kayaking και των καταδύσεων σε εντυπωσιακά τοπία, γεμάτα εκπλήξεις, όπως μικρές σπηλιές και λιλιπούτειους όρμους.
Γεωγραφία | |
---|---|
Συντεταγμένες | 38°12′44″N20°32′00″EΣυντεταγμένες: 38°12′44″N 20°32′00″E |
Αρχιπέλαγος | Ιόνιο Πέλαγος |
Νησιωτικό σύμπλεγμα | Επτάνησα |
Έκταση | 773 km2 |
Υψόμετρο | 1628 μ |
Υψηλότερη κορυφή | Μέγας Σωρός |
Χώρα | |
Περιφέρεια | Περιφέρεια Ιονίων Νήσων |
Νομός | Κεφαλληνίας |
Πρωτεύουσα | Αργοστόλι |
Δημογραφικά | |
Πληθυσμός | 35.801 (απογραφής 2011) |
Πυκνότητα | 40 /χλμ2 |
Πρόσθετες πληροφορίες | |
Ιστοσελίδα | www.kefallonia.gov.gr |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου